شێوازی بانگه‌واز (به‌شی چواره‌م) دانراوه له‌لایه‌ن: چاودێر خاڵی حه‌وته‌م: هێرش نه‌کردنه سه‌ر خه‌ڵکی به ناوی خۆیانه‌وه......نابێ بانگخواز هێرش به‌رێته سه‌ر خه‌ڵکی (هۆ) بیانزڕێنێ، به‌م مه‌به‌سته‌ش له وتاردا ناویان بێنێ، ده‌بێ وه‌کو پێغه‌مبه ر(صلى الله عليه وسلم) بێ بزانێ چۆنی کردووه، هیچ کاتێ له وتاریدا ناوی که‌سی نه‌بردووه،فه‌رموویه‌تی (ما بال أقوام يفعلون كذا وكذا) به‌م شێوه که‌سی هه‌ڵه‌کار هه‌ست ده‌کات و پێویست ناکات ناوی ببات، به‌ڵام زانايان فه‌رموویانه، بۆ ئه‌وانه‌ی که هه‌موو ده‌م دژایه‌تی به ئاشکرا پیشه‌یانه، ئه‌گه‌ر دیندارێکی نه‌زان یان بێ دینێکی زۆر زانه، پێویسته ڕاشکاوانه، ناوی ببرێ و خه‌ڵکی لێ به ئاگادار بکرێ، به‌س نه‌ک هه‌ر که‌س گه‌ر به هه‌ڵه‌ش به هه‌زار حاڵ پێی لار دانا، هه‌رده‌م و ده‌س ناوی بزڕێنرێ له ناوانا، نه‌خێر وانا، ناوی ئه‌م جۆره که‌سانه، نه‌خرێته لیستی ڕه‌شه‌وه چوون تاوانه.. خاڵی هه‌شته‌م: نابێ بانگخواز خۆی پێ بێهه‌ڵه و په‌ڵه بێت.. پێویسته بانگخواز هیچ کاتێ خۆی به چاکتر و به پاکتر له خه‌ڵکانی تر نه‌زانێ، به‌ڵکوو هه‌رده‌م و‌ه‌ها دانێ که ئه‌و له‌خه‌ڵک له خوارتره و گشت شته‌کانیش نازانێ، هه‌رده‌م سوپاسی خوا بکات، که ئه‌ی خودای په‌روه‌ردگار! سوپاس بۆ تۆ, تۆ منت کردۆته هۆکار، کردوومت به ئامۆژگاری کار، له بۆ خه‌ڵکی و گه‌یاندنی په‌یامه‌که‌ت، (وَلَوْلا فَضْلُ اللَّهِ عَلَيْكُمْ وَرَحْمَتُهُ مَا زَكَى مِنْكُمْ مِنْ أَحَدٍ أَبَداً) (النور: 21)، ئه‌هلی عيلم فه‌رمویانه، سوڕه‌تی (نصر) فه‌رمانه به‌وه‌ی که پێغه‌مبه ر(صلى الله عليه وسلم)ی خوا ده‌بێ گشت کات، له‌گه‌رمه‌ی بانگه‌وازیشدا داوای لێخۆشبوون له خوا کات، چونکه ده‌گونجێ که هه‌رکات و‌ه‌ک مرۆڤێ که‌مته‌رخه‌می لێی ڕوو بدات،، که‌واته نابێ هیچ کاتێ بانگخواز خۆی جیا بکاته‌وه‌و به‌م شێوه بیر بکاته‌وه‌و بڵێ: من چیتان پێ ده‌ڵێم ده‌بێ گوێڕایه‌ڵی من بن، چونکه هه‌ر من رێنیشان ده‌ری هه‌مووانم، هه‌ر به‌ته‌نها من ده‌زانم، چونکه هه‌ر بانگخوازی وا بێ لۆمه‌و سه‌رزه‌نشتی که‌سی قبوڵ نابێ، نابێ دنیای پێ هه‌ڵه‌بێ و به ته‌نها هه‌ر خۆی پێ چا بێ، به‌ڵکوو ده‌بێ خۆی ڕه‌گه‌ڵخاو بڵێ: تاوانی گشتمانه، که‌مته‌رخه‌می و هه‌ڵه کاری، هه‌روا ئه‌رکی هه‌مووشمانه، هه‌وڵدان بۆ گۆڕانکاری، خۆی به‌بێ هه‌ڵه نه‌زانێ و، چاوه‌ڕێبێ ڕه‌خنه‌ی لێ بگرن ئه‌و خه‌ڵکه، چونکه ڕه‌خنه‌ی چاک و پێویست زۆر به که‌ڵکه، هه‌روا ده‌شگونجێ که زۆر جار، له‌و ناوه‌دا که‌سانێ بن زانای چاکبن، یان خۆشه‌ویستی خوای تاکبن، له ناخی خۆشیاندا پاکبن.