گه‌وره‌یی ده‌ستنوێژ ١١٨ـ عَنْ أَبِي مَالِكٍ الْأَشْعَرِيِّ (رضي الله عنه) قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللَّهِ (صلی الله عليه وسلم): (الطُّهُورُ شَطْرُ الْإِيمَانِ، وَالْحَمْدُ لِلَّهِ تَمْلَأُ الْمِيزَانَ، وَسُبْحَانَ اللَّهِ وَالْحَمْدُ لِلَّهِ تَمْلَآَنِ -أَوْ: تَمْلَأُ- مَا بَيْنَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ، وَالصَّلَاةُ نُورٌ، وَالصَّدَقَةُ بُرْهَانٌ، وَالصَّبْرُ ضِيَاءٌ، وَالْقُرْآنُ حُجَّةٌ لَكَ أَوْ عَلَيْكَ. كُلُّ النَّاسِ يَغْدُو، فَبَايِعٌ نَفْسَهُ: فَمُعْتِقُهَا أَوْ مُوبِقُهَا). (ابو مالك الاشعری)(خوای لێ ڕازی بێت) ده‌ڵێ: پێغه‌مبه‌ری خوا(صلی الله عليه وسلم) فه‌رمووی: (پاكوخاوێنی به‌شێكی ئیمانه، (الحمد للة) ته‌رازو پڕده‌كات، (سبحان اللة والحمد للة) نێوانی ئاسمانه‌كان و زه‌وی پڕده‌كه‌ن، نوێژ نووره خێركردن ڕاستی ئیمان و گوێڕایه‌ڵی بۆ خوا سه‌لماندنه، ئارامگرتن ڕووناكییه قورئانیش به‌ڵگه‌یه بۆت یان له‌سه‌رت، خه‌ڵكی هه‌موویان به‌یانیان زوو ده‌ڕۆن خۆیان ده‌فرۆشن، به‌وه‌ش یان خۆی ڕزگار ده‌كات، یان خۆی تیاده‌بات). [واته: یان خۆی به‌خوا ده‌فرۆشێ و فه‌رمانه‌كانی جێبه‌جێ ده‌كات و خۆی ڕزگار ده‌كات، یان خۆی به‌شه‌یتان ده‌فرۆشێ و فه‌رمانه‌كانی جێبه‌جێ ده‌كات و خۆی تیاده‌بات].