شت وه‌رگرتن دروسته، ئه‌گه‌ر به سواڵ‌و چاوتێبڕین نه‌بێ کوڕی ئیسلام 1/538- (عن سالم بن عبد الله بن عمر عن أبيه عبد الله بن عمر عن عمر رضي الله عنهم قال كان رسول الله صلى الله عليه وسلم يعطيني العطاء فأقول أعطه من هو أفقر إليه مني فقال خذه إذا جاءك من هذا المال شيء وأنت غير مشرف ولا سائل فخذه فتموله فإن شئت كله وإن شئت تصدق به وما لا فلا تتبعه نفسك قال سالم فكان عبد الله لا يسأل أحدا شيئا ولا يرد شيئا أعطيه) متفق عليه عومه‌ر (ڕه‌زای خودای له‌سه‌ر بێت) فه‌رمووی: جاران پێغه‌مبه‌ر (دروودی خودای له‌سه‌ر بێت) که‌له تاڵان به‌شی ده‌دام ده‌مگووت: قوربان! ئه‌مه بده به‌که‌سێ که ئه‌و له من پتر پێویستی پێی هربێت، ئه‌ویش ده‌یفه‌رموو ( دروودی خودای له‌سه‌ر بێت): ئه‌گه‌ر له‌م ماڵه شتێکت پێ درا، وه‌ری بگره، به‌مه‌رجێ چاوی تێنه‌بڕی و داوای نه‌که‌ی ئه‌گینا خۆتی تێ مه‌گه‌یه‌نه. سالم ده‌یفه‌رموو: عه‌بدوڵڵای کوڕی عومه‌ر ده‌ستووری وا بوو: داوی شتی له که‌سه نه‌ده‌کرد، به‌ڵام هه‌رچی پێ ده‌درا وه‌ری ده‌گرت‌و ڕه‌تی نه‌ده‌کرده‌وه (ش).