دوعای گۆڕانى كەش و هەواو خۆڵ بارین. (اللهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ خَيْرَهَا، وَخَيْرَ مَا فِيهَا، وَخَيْرَ مَا أُرْسِلَتْ بِهِ، وَأَعُوذُ بِكَ مِنْ شَرِّهَا، وَشَرِّ مَا فِيهَا، وَشَرِّ مَا أُرْسِلَتْ بِهِ). رواه البخاري (3206)، وفي الأدب المفرد (908) بدون الدعاء، ومسلم (899)، واللفظ له. واته: خودایە من داوای خێرو باشەکەیت لێدەکەم و ئەو باشەیەش کە تێیدایه و باشەی ئەوەش کە پێوەی نێردراوە ، هەروەها پەنات پێدەگرم لە زیانەکەی و ئەو زیانەشی کە تێیدایە و ئەو زیانەشی کە پێوەی نێردراوە. تێبينى: ئەم دوعايە لەكاتى گۆڕانى كەش و هەواو باى توندو هەر جۆرێكى تر وتراوە. بۆيە لە كاتى خۆڵ بارينيش هەر ڕەوايەو درووسته بخوێنرێ. پڕۆژە بانگەوازییەکانی شێخ احمد کاکە محمود رحمه الله. www.ahmadkaka.org - www.dangiislam.org